آسیب های لیگامان LCL

دکتر کیکاوس حیدریان – متخصص ارتوپدی فوق تخصص جراحی زانو از امریکا

 

آناتومی

لیگامان طرفی خلفی یا Lateral Collateral Ligament لیگامانی است که در قسمت خارجی زانو قرار گرفته است. این لیگامان از اپی کوندیل خارجی استخوان فمور (ران)  شروع می شود و به سر استخوان فی بولا ( نازک نی) متصل می گردد. این لیگامان باعث پایداری زانو در مقابل نیروی واروس می شود همچنین در مقایل حرکات چرخش به خارج زانو مقاومت نموده و باعث پایداری زانو می گردد. وقتی که زانو بیشتر از 30 درجه خم می شود لیگامان طرفی خارجی شل می شود و وقتی که زانو کاملا باز است لیگامان طرفی خارجی کشیده می شود.

Picture7

مکانیسم آسیب:

مکانیسم آسیب معمولا بر اثر نیروی واروس بر ناحیه زانو ایجاد می گردد. به این معنی که اگر ضربه ای از داخل به زانو وارد شود و پا ثابت باشد موجب بازشدن قسمت خارجی زانو و پارگی لیگامان طرفی خارجی می گردد.

Picture8

علائم:
علائم شامل درد در ناحیه آسیب، تورم، تندرنس در ناحیه آسیب دیده و خالی نمودن پا می باشد.
تشخیص:

شرح حال و معاینه کامل اولین مرحله از رسیدن به تشخیص دقیق می باشد. یکی از معایناتی که برای تشخیص این آسیب انجام می شود Varus Stress Test         می باشد که در این حالت، معاینه کننده نیروی واروس را بر زانوی بیمار اعمال می نماید و در صورت باز شدن فضای مفصلی تست مثبت در نظر گرفته می شود.

Picture9

برای تشخیص دقیق تر استفاده از روش های رادیوگرافیک توصیه می شود که شامل X ray تحت استرس و همچنین انجام MRI می شود. معمولا MRI تشخیص آسیب دیدگی را با دقت بالایی مشخص می نماید.

سطح بندی اسیب:

آسیب دیدگی لیگامان طرفی خارجی معمولا به 3 سطح تقسیم بندی می شود. در سطح یک فقط تعداد محدودی از فیبرهای لیگامانی دچار پارگی می شوند معمولا تندرنس خفیف وجود دارد و تورم دیده نمی شود. در پارگی سطح 2 تعداد بیشتری از فیبرهای لیگامانی پاره می شود ولی هنوز لیگامان پارگی کامل ندارد تندرنس و درد واضح وجود دارد. تورم در ناحیه آسیب دیده مشاهده می شود. در پارگی سطح 3 پارگی کامل وجود دارد. درد می تواند خیلی شدید باشد. ناپایداری در زانو معمولا مشاهده می شود و تورم قابل رویت می باشد.

درمان:
در اکثریت موارد پارگی لیگامان طرفی خارجی احتیاج به عمل جراحی ندارد و با کمک بریس و فیزیوتراپی قابل درمان است ولی در مواردی که پارگی کامل باشد و با درمان غیر جراحی قابل بهبود نباشد یا زمانی که پارگی همراه با آسیب سایر لیگامان های زانو باشد جراحی به عنوان درمان اصلی مد نظر قرار می گیرد.

اشتراک در تلگرام