شکستگی استرسی تیبیا و فیبولا

دکتر محمد علی تحریریان – ارتوپد، استادیار دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، دارای بورد تخصصی ارتوپدی

 

شکستگی استرسی تیبیا و فیبولا در بسیاری از ورزشکاران رخ می دهد بخصوص دوندگان وهم چنین در غیر ورزشکارانی که تغییر ناکهانی در سطح فعالیتشان ایجاد میشود یا کسانی که بیماری زمینه ای دارند.
فاکتورهای زیادی در ایجاد این شکستگی ها نقش دارند شامل تغییر برنامه قهرمانان تفاوتهای خاص آناتومیک کاهش تراکم استخوان .

                           Tibia 1شکستگی تیبیا

اپیدمیولوژی :
هردو شکستگی استرسی تیبیا و فیبولا بطور شایعی در بین ورزشکارانی دیده می شود که در فعالیتهایی شرکت دارند که دویدن یا راه پیمایی یا پرشهای طولانی را شامل میشود . اگرچه بیشتر در دوندگان رخ می دهد که تا حدود ۱۵% شیوع دارد. همچنین دربین ورزشکاران رشته های فوتبال ، بسکتبال ، رقص باله و تمرینات نظامی نیز دیده می شود .

ریسک فاکتورها:
فاکتورهای مرتبط با ورزش (شامل تمرینات شدید، کفش نامناسب ، تمرینات نامنظم)
فاکتورهای بیومکانیک (شامل ضعف یا عدم انعطاف عضلات ساق ،اختلاف طول دو ساق، کف پای صاف ،یا قوس کف پای زیاد )
فاکتورهای متابولیک (شامل کاهش تراکم استخوان بدلیل هورمونی یا تغذیه ای یا بیماریها)
در بین نظامیان و با شیوع کمتر قهرمانان ورزشی نیز دیده می شود.
شیوع در زنان بیشتر است و تا ۳٫۵ برابر مردان می باشد. علت این تفاوت مشخص نیست اما علل احتمالی آن اختلالات تغذیه ای شرایط قبل از فعالیت فاکتورهای اندوکرین تفاوت در تراکم استخوان و همراستایی استخوان می باشد. شیوع در نژاد قفقازی دوبرابر نژاد آمریکایی آفریقایی است. با وجود اینکه فیبولا فقط وزن کمی از بدن را تحمل می کند اما با واسطه ممبران بین استخوانی دچار این شکستگی می شود.
استخوان تیبیا اکثریت وزن بدن را به پا منتقل می کند و اکثر شکستگی های استرسی در تنه استخوان رخ می دهد اگرچه مواردی از شکستگی در پلاتو و مدیال مائول دیده شده است.

معاینه و علائم یبماری:
اولین شکایت بیماران در بیشتر قهرمانان سندرم استرس مدیال تیبیا است (medial tibial stress syndrome (MTSS که از آن با عنوان shin splint یاد می شود .
بطور تیپیک یک درد پیشرونده وابسته به فعالیت وجود دارد .
سرانجام درد شدیدتر می شود و ممکن است در حالت استراحت نیز باشد. گاهی افزایش ناگهانی در درد ایجاد می شود که نشانگر شکستگی در محلی است که مکرر تحت شکستگی استرسی بوده است .

                         شکستگی استرسی تیبیاشکستگی استرسی2شکستگی استرسی 3

شکستگی استرسی4

این شرح حال و ریسک فاکتورهای زمینه ای با علائم زیر تشخیص را مسجل می کند :
-درد لوکالیزه در یک ناحیه خاص
-تورم و تندرنس لوکال
-افزایش درد با دویدن یا پریدن

تشخیصهای افترافی :
درد عضلات ساق (تیبیالیس پوستریور یا سولئوس) ، تندینوز تیبیالیس پوستریور ، پریوستیت ،و سندروم کمپارتمان که افتراق از سندروم کمپارتمان حیاتی است.

علائم رادیولوژیک:
با گرافی ساده حدود ۵۰% تشخیص داده می شود : بلند شدن پریوست ، ضخیم شدن کورتکس اسکلروز ویا یک خط شکستگی واضح دیده می شود.

 

رادیوگرافی شکستگی استرسی(Periosteal reaction is evident at the site of this stress fracture (arrow

RA شکستگی استرسی

Periosteal thickening of tibial stress fracture

RA شکستگی استرسی فیبیاStress fracture of the anterior tibial cortex

گرافی که حدود ۳-۴ هفته بعد گرفته می شود می تواند موارد فوق را نشان دهد:

اگر نیاز به تشخیص زودرس باشد MRI یا CT بکار می رود.
درصورتیکه شکستگی در گرافی واضح باشد نیاز به اقدامات دیگر نیست .تا ۱۲ ماه بعد نیز MRI و Bone Scan می تواند مثبت باشد.
شکستگی های قدام تیبیا حتما باید به ارتوپد ارجاع شوند . چون محل تحت تنشن در تیبیا می باشد .شیوع این شکستگی ها حدود ۵% می باشد.
اغلب جوش خوردن با تاخیر است ودر مورد درمان جراحی گرافت استخوانی وسایر درمانها اختلاف نظر است.
مشخصه آن خط سیاه در گرافی می باشد که به آن خط سیاه آنتریور مخوف dreaded anterior black line گفته می شود.
شکستگی های استرسی مدیال مالئول بیشترین خطر جوش نخوردن را دارند.
شکستگی های داخل مفصلی نیز باید حتما توسط ارتوپد درمان شوند.
اگر نیاز به اقامات تشخیصی بیشتر از گرافی باشد نیز درمان توسط ارتوپد انجام شود.

درمان اولیه:
استراحت و بی حرکتی
از گچ یا بریس مفصل دار یا آتل بلند اندام استفاده می شود .

 

شکستگی استرسی 5Air cushioned lower leg splint

درمان جراحی و روشهای اولتراسوند در مورد شکستگی های آنتریور تیبیا ومدیال مائول و شکستگی های با تاخیر نیز مورد استفاده است.

بازتوانی:
برنامه بازتوانی باید با تمرینات بتدریج اضافه شونده و حفظ آتل در هفته های نخستین جوش خوردن باشد.

اشتراک در تلگرام

0 پاسخ

ارسال یک پاسخ

می خواهید در گفتگو ها شرکت کنید؟
Feel free to contribute!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *